Popełniamy błędy, bo sami siebie nie znamy

'Dlaczego tak zawsze cholera musi być? Gdy już spotykam osobę, którą uważam za przyjaciela, okazuje się, że ona potrzebuje mnie tylko do tego, by pokazać swoją wyższość, a gdy ja się temu nie poddaje trace ją.'

'Żal Ci, że ją tracisz?'

'Nie wiem. Nie żal mi, że tracę ją taką, ale żal mi, że tracę ją samą. Jednak tej osobie oddaję część siebie, a potem okazuje się, że ona ma to gdzieś, podczas gdy dla mnie jest to wielki wysiłek. Pewnie to egoistyczne wiem.'

'Może to po prostu zawiedzione zaufanie i zranione serce?'

'A może urażona duma?'

'Duma? Więc można sądzić, że przyjaźń jest Ci potrzebna tylko do dowartościowania się. Ma pokazywać, że ktoś jest w stanie Cię polubić, że będziesz kimś ważnym, bez kogo życie nie będzie już takie samo?'

'Może po części. Człowiek chce się czuć potrzebny. Ja też.'

'Nie możesz uważać się za kogoś najważniejszego na świecie. Ale rozumiem co jest trudne.'

'Co?'

'Najtrudniejsze jest przyjęcie pokory wobec siebie przy jednoczesnym nabraniu szacunku do siebie.'

'Jak to zrobić?'

'W tym właśnie pomaga PRZYJACIEL'

Trzeba pamiętać wszystko, by wyciągać wnioski.

Trudno o poświęcenie

Zróbcie ze mnie idiotkę, może wtedy nic nie będę czuła.

Może wtedy nie będę odczuwała tego rozgoryczenia rodzącego waszą nienawiść.

Świat stoi na tym, że robi z ludzi idiotów, a w zamian naiwnie oczekuje szczęścia.

Piękny dzień

ZEUS - Będziemy dziećmi

Vi­vere mi­lita­re est

Chodź, wejdźmy na wielką cytadelę i oglądajmy wybrzeże Saint Tropez

Zatańczmy na alejach Barcelony

Chodź, marznijmy na Lofotach, oglądajmy zachód słońca w Vaduz

Pływajmy w ciepłych wodach Adriatyku rozlanych przy Kotorze

Albo zostańmy tutaj, po prostu odetnijmy się od tego wszystkiego na moment

Wyciszmy się, tak by raz na zawsze zapamiętać to, co w sobie usłyszeliśmy 

Wierzę, że w każdej części świata będę ta sama, tylko bardziej odważna

Chyba najbardziej potrzeba mi teraz odwagi

Nie możesz mnie tam zabrać, sama muszę się zdobyć na to, by zawalczyć 

by w tej walce znaleźć sens

Czy robimy coś równocześnie nie widząc w tym sensu? 

Ja widzę sens, ale moje oczy nie są Twoje. 

'Chcę patrzeć tam, gdzie Ty patrzysz'

Serce pirata?

Zawsze mi mówiła

'Skarbeńku zastanów się, czy TY ten wiatr uspokajasz, czy idziesz z nim dopóki sam się nie uspokoi'

Pytałam:

'A co to za różnica?'

Odpowiadała wtedy:

'Czasem każda najmniejsza chwila opowiada historię inną od poprzedniej. To kwestia ułamka sekundy'

'Jak to?' 

'Ułamki sekund pomimo swej krótkotrwałości potrafią wszystko odmienić. Nie zapominaj, że to z nich składa się wieczność. Nie lekceważ ich skarbeńku'.

Coeur the pirate

Jeżeli bajki są po to by łagodzić sen

To co jest moją podświadomością, a tym co wiem na pewno z doświadczenia? Czy to co jest niedoświadczeniem jest fikcją? Ktoś chciałby iść do przodu, wystarczy złapać jego dłoń i pociągnąć za sobą. Czasem to zbyt wiele, czasem nie oglądamy się za siebie. A co jeśli ktoś tam na nas czeka? Obejrzeć się za siebie, poświęcić trochę czasu na rachunek sumienia, sprawozdanie z przeszłości, wnioskowanie. I co dalej? 
Jak teraz będę szła?
Przecież 'nie chcemy żyć przeszłością.'. Tak nawet się nie da. Łudzisz się, że możesz nią żyć. Nie taka jest też jej funkcja. Ona jest po prostu naszą lekcją. 

'No przecież zdolna jesteś. Przestrasz się go, zniechęć w swoich oczach, wytknij wszystkie najgorsze wady, zrób cokolwiek.Może tak to się skończy.'